Iran!? Is dat veilig? Jazeker!
Iran!? Is dat veilig? Jazeker!
Anton & Jens, rondreis juni 2015
Iran!? Is dat veilig?
Dit is de meest gestelde vraag van familie, vrienden en collega’s als ze horen dat je op vakantie gaat naar Iran. Tevens een bezorgde zus die me op het hart drukt voor vertrek nog eens goed mijn reisverzekering te controleren. Zelfs voor de marechaussee op Schiphol is mijn paspoort ineens een stuk minder interessant als hij de bestemming hoort. Ook hij stelt de onvermijdelijke vraag en wenst me desalniettemin een mooie vakantie. Als je enkel en alleen afgaat op media, dan zouden er nauwelijks mensen naar Iran gaan, maar gelukkig geloof ik niet alles wat ik lees.Het plan Iran
Het plan Iran zat al enkele jaren op de waakvlam onder mijn schedeldak en het moment om het vuur vol open te zetten was gearriveerd. Ik las en hoorde namelijk al enkele jaren juist alleen maar positieve verhalen van mensen die in Iran gereisd hadden. Deze verhalen, de ongelooflijk rijke historie en cultuur die het land rijk is en de beklimming van Damavand hebben mij doen besluiten in 2015 de Iraanse knoop door te hakken.
Uiteindelijk kameraad Jens zo gek gekregen ook die kant op te gaan en dus begon de zoektocht naar wat te doen met de visumaanvraag. Er bleken nogal wat opties en behoorlijk veel kanalen waar ze aan te vragen waren voor zeer uiteenlopende prijzen. Na een tijdje zoeken uitgekomen bij Iran Silk Road en daar bleek het aankomstpakket voor ons de beste optie.
De gastvrijheid, vriendelijkheid en behulpzaamheid
Eerste 2 dagen in hotel te Teheran, alwaar we netjes zijn opgehaald van vliegveld en daarna eigen baas in het land waar zovelen in het westen nog steeds met argwaan naar kijken. Over Iran en met name de mensen kan ik alleen maar erg positief zijn en als ik 2 weken rondreizen wil samenvatten in een verslag, dan gaat het veel te lang worden. Helaas dus wat korte samenvatting die hopelijk een treffende impressie geeft van de gastvrijheid, vriendelijkheid en behulpzaamheid van de bevolking.
Bereid je bij bezoek aan Iran maar voor op gemiddeld 1 legendarische ontmoeting per dag. En het aantal mensen wat per dag uit pure interesse een gesprek met je aanknoopt is niet op de vingers van 2 handen te tellen. In de metro en bus van Teheran lopen wildvreemden met je mee van halte naar halte om er zeker van te zijn dat je op de juiste bus of metro zit. In Kashan om 3 uur ’s nachts door de buschauffeur van nachtbus vanuit Teheran en zijn collega in eigen auto naar hostel gebracht.
Bij lokale familie als koning onthaald
In Esfahan hele avond bij lokale familie als koning onthaald en bij hun op tapijt in het gras van het Naqsh-e Jahan plein zitten eten en drinken. In Yazd als enige 2 toeristen in de verre omtrek de Champions League finale bekeken in lokale hookah lounge, alwaar we niets hoefden te betalen en na de wedstrijd netjes een lift terug kregen naar het hostel van 2 aanwezige jongemannen. In Shiraz door oud vrouwtje op straat ”meegelokt” naar een restaurant, wat van haar kleinzoon bleek te zijn en ook hier weer als koning onthaald en de hele familie bij ons aan tafel.
Dit is nog maar een kleine selectie van alle ontmoetingen en het beste is dan ook een ieder aan te raden dit land eens te bezoeken zodat je het zelf kan ondervinden. Ik hoop voor iedereen en met name de bevolking van Iran dat er de komende jaren een hoop ten goede gaat verbeteren in de politieke situatie van het land. Kan niet anders zeggen dan dat dit volk niets anders verdiend, hopelijk op een democratische en vreedzame manier. De bevolking wil wel, nu de leiders nog…
Als laatste wil ik Sebastiaan en Roland van Iran Silk Road ontzettend bedanken voor alle moeite achter de schermen.
Vriendelijke groet van iemand die zeker weer eens naar Iran wil! Anton
